"Nauka Krzyża wciąż poucza (nieskończenie wiele mocniej, mimo wszystkich przeciwności) o tej prawdzie, jaką i świat ukazuje tym, którzy żyją na nim wystarczająco długo, którzy doświadczyli i znają go. Świat napełnia usta słodyczą, lecz wnętrzności wypełnia goryczą. Z początku daje rozkosz, której brak mu na koniec. Z zewnątrz wydaje się pełen radości, lecz w swych trzewiach ukrywa zło i żałosne kłamstwo. Gdy człowiek pożyje na świecie dość długo, zawoła wespół z Koheletem: „marność nad marnościami -wszystko marność". A jeśli nadto człowiek nie ma religii, która byłaby dlań strażą, będzie zmuszony przyznać: „wszystko to marność i pogoń za wiatrem" (por. Koh 1, 2. 14); wszystko jest rozczarowaniem, wszystko jest smutkiem, wszystko jest bólem. Kryją się w tym gwałtowne i pełne gniewu sądy Boga nad grzechem, zmuszając człowieka do żalu, czy chce tego, czy nie. Dlatego nauka Chrystusowego Krzyża zapowiada nam, jak doświadczy nas świat. To szczera prawda, która zachęca nas do żalu za nasze grzechy, pośród wszystkich uśmiechów i blasków, jakie nas otaczają. Lecz jeśli jej nie przyjmiemy, zostaniemy w końcu przymuszeni do żalu za grzechy, gdy nadejdzie ich straszliwa pomsta."
Kardynał John Henry Newman
„Krzyż Chrystusa miarą świata", Kazania parafialne, s. 1231-1232.
0 komentarze:
Prześlij komentarz